คิดอย่างบวก...เรื่อง..."จดหมายไม่มีชื่อผู้ส่ง"

ผมไปเปิดอ่านเจอนิทานดีดี ที่แอบสอนแง้คิดจากพระอาจารย์ทั้นหนึ่งที่กระผมนับถือ โดยเรื่องมีอยู่ว่า มีอาจารย์อยู่ท่านหนึ่งเป็นอาจารย์ที่เคี่ยวในการสอนมาก จึงทำให้เป็นที่ไม่พอใจแก่บรรดาเหล่าลูกศิษย์ทั้งหลาย จนกระทั่ง มีอยู่วันหนึ่ง มีลูกศิษย์คนหนึ่งสุดทนขึ้นมา จึงขอระบายออก ด้วยการเขียนตัวหนังสือลงในเศษกระดาษแผ่นหนึ่งว่า "ไอ้บ้า" แล้วนำไปวางไว้บนโต๊ะอาจารย์ เพื่อหวังยั่วยุให้อาจารย์ท่านนี้โมโห แล้วก็ถึงเวลาเรียน อาจารย์ท่านนี้เดินมาถึงโต๊ะ ก็เห็นกระดาษแผ่นนี้ จึงหยิบขึ้นมาดู แต่กลับไม่เป็นอย่างที่เด็กนักเรียนคนนั้นคิด ท่านเฉยๆแล้วมีอมยิ้มเล็กๆ จากนั้นก็วางกระดาษแผ่นนั้นลงที่โต๊ะ และเริ่มทำการสอน ทำให้เด็กนักเรียนหลายคนแปลกใจ ทำไมอาจารย์ไม่โกรธ

จนกระทั่งเมื่อหมดเวลาเรียน อาจารย์ท่านนั้นจึงเอ่ยปากพูดกับนักเรียนว่า "วันนี้อาจารย์เจอเรื่องแปลก มีคนส่งจดหมายมาให้อาจารย์ ธรรมดาจดหมายนั้นจะต้องมีเนื้อหาของจดหมายระบุว่าเจ้าของจดหมายต้องการอะไร และปิดท้ายของจดหมายด้วยชื่อของผู้ส่ง แต่วันนี้แปลก จดหมายที่อาจารย์ได้รับ มีแต่ชื่อผู้ส่งแต่ไม่มีเนื้อหา" เมื่ออาจารย์พูดจบก็เดินออกจากห้องไป

นักเรียนได้ฟังถึงกับอึ้ง โดยเฉพาะอย่างยิ่งคนที่เขียนคำว่า"ไอ้บ้า"ลงในกระดาษแผ่นนั้น ถึงกับคิดในใจ "อาจารย์เรานี่ก็แน่เหมือนกัน" จึงได้ไปหาอาจารย์กราบขอโทษอาจารย์ท่านนั้น

เป็นอย่างไรบ้างครับ ได้ข้อคิดอะไรดีดี กันบ้าง แนะนำกันได้ครับ

นิทานจาก เวป DMC

ติดตามเรื่องเล่าดีดี...จาก http://reung-lao-dd.blogspot.com